Puerto Viejo de Sarapiqui

Vrijdag 6 maart

Via Heredia en Barva willen we vandaag naar Sarapiqui rijden. In de Om-Om aangegeven dat we tolwegen willen vermijden (want die weg hebben we al gereden).
De bedoling was om via de koffieplantages een mooie rit te maken naar onze bestemming. Volgens de boekjes zijn Heredia en Barva de moeite waard. Hoewel we dit inmiddels met een korreltje zout nemen, willen we toch via deze 2 plaatsjes rijden, omdat we dan daarna in een landschap met koffieplantages belanden. Daar kun je ook zoń plantage bezoeken en dat leek ons een leuke onderbreking van de reis.
Door het drukke verkeer (we moeten door Cartago en San Jose) komen we in Heredia aan. Zoals eigenlijk verwacht..niet veel bijzonders. Wel een mooie parkeerboete onder de ruit. Ach ja!. Ook Barva stelt niet veel voor. Dus nu echt op weg , zeg maar.
De om-om leidt ons echter weer helemaal terug, naar San Jose bijna. Dit kan toch niet goed zijn? op de kaart zouden we richting noord moeten en niet richting oost!
We besluiten de kaart te volgen en niet de om-om. Uiteindelijk zijn we op de juiste weg. 
De omgeving is weer prachtig en we genieten van de plantages en de uitzichten. Maar plotseling: Road Block. En dan moet je hier maar zien waar je uitkomt. Dus toch de om-om maar weer aan. Daar we nu al best een einde op weg waren geven we onze eindbestemming weer aan, in de veronderstelling dat de om-om wel zou gaan herberekenen van onze huidige locatie. Eindstand echter: weer helemaal terug naar Heredia en toch via de tolweg !
Om ca 15.30uur komen we aan bij Heliconia Island in Tigre, bij PV de Sarapiqui.
Mooie omgeving, prachtige natuur en regenwoud.
Heliconia Island is van nederlandse eigenaren (beetje typische figuren, maar wel aardig). De huisjes/kamers liggen in een schitterende tuin, waar het stikt van de dieren. Vogels in alle kleuren. Een luiaard inde boom, aapjes, eekhoorns ectetc. De kamer is prima. 
We genieten van de omgeving en een biertje. Ook nu zijn er echter steeds flinke buien.
We hebben echt wel pech. Het is onhandig namelijk om met je camera en je paraplu in je hand een foto te maken. Probeer maar eens!

S nachts giet het enorm en ook de volgende ochtend lijkt het of de douche permanent aanstaat. Toch maken we een plan, want het is ook zonde om steeds te zitten wachten tot het weer beter wordt. We besluiten een boottocht te maken op de rivier sarapiqui. En zowaar knapt het een beetje op. Het is bijna heel de tocht droog en de zon laat zich zelfs een tijdje zien. We zien aardig wat dieren: schilpadden, kaaimannen, brulapen, leguanen, luiaard en vogels. (de toekan hebben we nog niet gezien jammergenoeg).
Wat een natuur.  Het regenwoud is wel overweldigend hoor!

, s Middags rijden we door naar Trimbana Rainforest. Daar willen we de cacao-tour doen. Met een gids lopen we door het regenwoud en hangingbridges naar een presentatie ruimte in de buitenlucht. Hier leren we het hele proces en de geschiedenis van cacao. Van de Maya, s en de Azteken tot v Houten Chocolade. Het is best interactief en heel leuk.  Na de presentatie maken we nog een wandeling door het regenwoud. We zien een pieplein rood kikketje met blauwe poten (blue jeans frog). 2 cm groot en supergiftig. Echt een wondertje dat we deze zomaar tegenkwamen. Ook de bullet-ant zijn we tegenkomen. Als deze je bijt, dan voelt het alsof je geraakt wordt door een koel en je kan er tijdelijke verlammingsverschijnselen van krijgen en een hoop pijn dus.
Om 1700 verlaten we het park en op weg naar  "huis  ëten we wat bij een soda. De tv staat aan, zoals gewoonlijk. We zien hoe stiertje-jennen hier kennlijk een het nationale vermaak is. Nog niet zo erg als stierenvechten, maar toch...

Al met al een leuke dag. Bij Heliconia drinken en kletsen we wat met de andere gasten en we kiezen een nieuw hotel uit. Volgende bestemming: La Fortuna Arenal.